5
Veylinqdən öyrənməyə başlayır. Bir vaxtlar həmin məktəbin kantoru vəzifəsini
böyük Bax tuturdu.
Vaqner universitetdə bəstəkarlıq fəaliyyətini genişləndirir. Nəticədə
“
C-dur”(do major) uvertürası, dörd əllə ifa üçün “B-dur”(si bemol major) sonatası
və ən vacibi – 1830-cu ilin Milad bayramında publika qarşısında ifa zamanı uğur-
suzluqla qarşılansa da Vaqnerin həyatında “bir epoxa olan” “B-dur”uvertürası ya-
ranır. “Mən bu əsərdə orkestrin mistik rolunu xüsusilə vurğulamağa çalışırdım:
onu üç dünyaya, üç müxtəlif və bir-biri ilə mübarizə aparan elementə bölmüş-
düm”. Vaqnerin etirafına görə, musiqi onun üçün “demonların səltənəti, mistik
ucalığa malik möcüzələr dünyası olub və qalır: mənə görə hər bir düzgünlük onu
eybəcərləşdirirdi”. Vaqnerin musiqiyə bu münasibəti uşaqlıqdan formalaşıb –
“
musiqi alətlərinin köklənməsi belə mənə mistik təsir göstərirdi: üzərində yayın
gəzişdiyi skripka kvintasının səsləri mənə dolayısı ilə yox, birbaşa, hərfi mənada
ruhlar aləmindən göndərilən salam kimi görünürdü. Hələ uşaq ikən həmin o kvin-
ta səsi məni həyəcanlandıran ruhlar dünyası ilə vəhdət təşkil edirdi”.
1831-
ci il Vaqner üçün “simfonik musiqi” ili oldu: o, bir sıra uvertüralar yaz-
dı və onların çoxu konsertlərdə ifa olundu. Həmçinin “Motsart və Bethovendən
mənimsədiyi hər şeyi ortaya qoyduğu” irihəcmli Birinci simfoniyası “C-dur”u da
bəstələdi. Bu əsər 1833-cü il yanvarın 10-da Leypsiqin məşhur konsert zalı He-
vandhausda dinləyicilərin qarşısında ifa olunmuşdu.
1832-
ci ildə Vaqnerdə ilk dəfə opera yazmaq istəyi yaranır. İlk təcrübə uğur-
suz alınır – “Toy”u, “bu qaranlıq, bir zərrə olsun belə işıqdan məhrum, qapqara
etüdü” yazan Vaqner əsərini bacısı Rozaliyaya göstərir. Onun razılığını almayan-
da isə “heç bir həyəcan və tərəddüd olmadan bütün əlyazmanı yox edir”.
Yeni süjet Karlo Qozzinin (1720-1806) “İlan qadın” pyesindən götürülmüş-
dü. Vaqner librettonu yazandan sonra operasına “Pərilər” adını verir. Bu opera da
əvvəlki kimi hələ 1832-ci ildə düşünülmüşdü. Növbəti il ərzində Vaqner operanın
musiqisi üzərində səylə işləyir və 1834-cü ildə onu tamamlayır. Vaqnerin bu ope-
ranı Leypsiqdə səhnələşdirmək cəhdləri uğursuzluqla nəticələnir, opera ilk dəfə
1888-
ci ildə Münhendə bəstəkarın ölümündən sonra səhnəyə qoyulur.
“
Pərilər”in musiqisi üzərində işləməklə yanaşı Vaqner, yeni opera mətni
barədə planlar qururdu. Şekspirin “Qisasa qisas” əsərinin süjeti əsas götürülür.
Vaqner gələcək operasını “Sevgi qadağası və ya Palermodan olan itaətkar” adlan-
dırır.
Bəstəkarlıq fəaliyyətini davam edə-edə Vaqner 1834-cü ildə Maqdeburq ope-
ra teatrında kapelmeyster vəzifəsinə təyin olunur. Bundan sonra o, operalarının
səhnəyə qoyulmasına özü nəzarət edə bilərdi. “Sevgi qadağası”nın premyerası
1836-
cı ildə baş tutur, ancaq demək olar uğursuzluğa düçar olur. Vaqnerin yeni
uvertürası “Britaniya, hökmranlıq et!” (Rule, Britania!) da müvəffəqiyyət qazan-